الف ) در جایی که طرفین اختلاف شیعه باشند و اختلاف ناشی از اختلاف فقهی باشد باید به قاضی یعنی مجتهد مراجعه کرده و محکوم مم است مطلقا حکم حاکم را اجراء کند و لو از نظر فقه فردی قبول نداشته باشد . اما محکوم له اگر حکم را حق خود نمی داند نمی تواند طبق حکم عمل کند . بلکه باید از حق خود مطابق نظر محکوم صرف نظر کند .
ب ) در مواردی که طرف دعوی شیعه نباشد شیعه حق دارد طبق مذهب آنها چیزی را که حق خود نمی داند اما آنها او را مستحق می دانند بگیرد و این را قاعده اام می گویند . که البته همیشه نیاز به محکمه نیست و می توانند بین خودشان حل کنند.
ج ) در معاملات بین دو نفر از یک مذهب غیر شیعه اعم از مسلمان و غیرمسلمان اگر احکام خودشان رعایت شود محکوم به صحت ظاهری است .
139 _ اقتداء در صف اول خارج محراب
محکوم ,حق ,شیعه ,قاعده ,نمی ,کند ,حق خود ,نمی داند ,خود نمی ,قاعده اام ,و قاعده
درباره این سایت